Verónica Echegui'nin "Yo soy la Juani" şarkısıyla mahalledeki tüm kızları haklı çıkardığı gün

Mahalle halkı için, 2006'da Verónica Echegui'nin kusursuz bir şekilde canlandırdığı La Juani karakteri bizi hiç şaşırtmadı. Yürüyüşü, kelime dağarcığı, kıyafetleri. Bigas Luna'nın filminde, o zamanlar El Canto del Loco'nun (ona eldiven gibi yakışan bir rol) lideri olan Dani Martín'in canlandırdığı sahiplenici, otoriter ve güvensiz erkek arkadaşı da tam ona göreydi. Yo soy la Juani, 2000'lerin (hepimizin bir şeyler olabileceği, seyahat edebileceği ve hatta süper bir eve sahip olabileceğimiz o on yılın) banliyö kızının mükemmel bir portresiydi . Ancak büyük bir fark vardı: La Juani kendine güveniyordu, dengeliydi ve başarılı olmak istiyordu. La Juani mahalleden çıkmak ve kasiyer olmak zorunda kalmamak istiyordu. Bu filmde her şeyi altüst eden şey buydu. Luna ve Echegui, İspanya'nın (küçümseyerek) "choni"leri olarak adlandırılan kesime yeni bir soluk getirdiler. Sonuç olarak, onlar ruhsuz gecekondu sakinlerinden daha fazlasıydı .

Dolayısıyla, Echegui'nin neslinden olan bizler, onu hiç tanımasak da ölüm haberini duyduğunda yüreğimiz burkulanlar , onu unutmadık. Tarihe geçecek. Çünkü filmdeki karakterin dediği gibi: "Oyuncu olacağım ve kimse bundan şüphe etmesin çünkü başaracağım, bunu çok açık bir şekilde söyleyeceğim, çünkü ben Juani'yim ." İşte tam da bizim neslimiz. JASP, mahalleden bile.

Gazete arşivlerine gittiğinizde, gerçek bilgi bulmak için hâlâ harika bir yer olan vakayinameler, Dramatik Sanatlar Okulu'ndaki (RESAD) eğitimini yeni bitiren Echegui'nin, tam da kendini "serseri" olarak görmediği için oyuncu seçimine katılmak istemediğini söylüyor. Ancak, genellikle daha az deneyimli oyunculara karşı iyi bir gözü olan Luna (Jamón, Jamón ve Huevos de oro gibi filmlerle Ariadna Gil, Javier Bardem ve Penélope Cruz gibi isimleri keşfeden Luna), onda mükemmel Juani'yi gördü. Echegui, doğallığı ve doğaçlamalarıyla (ki bu daha sonra çekimlere de yansıdı) 3.000 aday arasından rolü kaptı ve filmin büyük ölçüde çekildiği Reus sokaklarında ve Tarragona'nın Bonavista semtinde ve Madrid'de kameranın arkasında durdu.

Bigas Luna: "Bence o, 21. yüzyıl İspanyol kızını temsil ediyor; artık İber maçoluğunun kurbanı olmayan ve kendi dünyasında lider olmak isteyen bir kız."

Bigas Luna, Verónica Echegui'nin "sürekli gerçeği arayan gerçek bir kız" olduğunu söyledi. "Sanırım o, 21. yüzyılın İspanyol kızını temsil ediyor ; artık İber maço zihniyetinin kurbanı olmayan ve kendi dünyasında lider olmak isteyen bir kız."

Sosyal olgu

Film, fakir mahallesini terk edip oyuncu olmak isteyen bir kızın hikâyesini anlatıyor. Kız, aynı zamanda sinir bozucu ve cinsiyetçi erkek arkadaşı Jonah'tan (Dani Martín) da ayrılmak istiyor. Bunu başarmak için en yakın arkadaşı Vane ( Laya Martí ) ile birlikte Madrid'e taşınıyor. İkisinin de eğitimi yoktu ama ilerleyebileceklerine inanıyorlardı. 2000'lerin gerçek inancı buydu.

Luna o dönemde bu karakterler hakkında şöyle demişti: "Plastik küpeler, mini etek ve eşofman ceketi giyerek modayı etkileyebiliyorlar. Juani, folklorik Lola Flores'ten sonra yeni İberya ikonu ." Oyuncu da bu role inanıyordu. " Juani'nin özgün olduğunu düşünüyorum. Hayallerinin peşinden gitmeye ve kalıpları yıkmaya, kaderin koyduğu engelleri aşmaya cesaret eden birini ifade ediyor. Kimse onun gibi bir kadından bir şey beklemiyor, ama onun çok potansiyeli ve kocaman bir kalbi var. Sürekli kendine şunu tekrarlıyor: 'Bunu yapmak istiyorum ve vazgeçmeyeceğim.' Sevdiklerinin peşinden koşacak cesareti olmayan çok fazla insan var ve hayat yaşanmalı," dedi bir röportajında.

Echegui: "Juani'nin özgün olduğuna inanıyorum. Hayallerinin peşinden gitmeye ve kalıpları kırmaya cesaret eden birini ifade ediyor."

Filmi galasında izleyenlerimiz de tüm bunları gördü. Bu yüzden film toplumsal bir fenomene dönüştü. Muhtemelen 2000'lerin en iyi sinema portrelerinden biri. Dahası, işçi sınıfının hâlâ kurbanlık perspektifinden değil, güç ve dünyaya meydan okuma arzusuyla resmedildiği bir dönemdi. Mahallenin kızı, sadece televizyona çıkıp başarılı olmak isteyen biri değildi; mahallenin kızı, önemli biri olup başarılı olmak istiyordu. Garip ama bugün, tek hedefimiz para ve lüks olduğunda sahip olduğumuz yaşam tarzından çok uzak, bizden çok uzak bir yaşam biçimi gibi görünüyor: Dünyaya meydan okumak ne anlama geliyor?

Espinof'ta vizyona girdiğinde yayınlanan bir eleştiriden alıntı yapmak gerekirse: "Verónica Echegui, rolde tek kelimeyle harika. Utanmaz ama aynı zamanda şefkatli ve çoğu zaman komik. En iyi arkadaşı rolündeki Laya Martí ile mükemmel bir ikili oluşturuyor ve oyuncu olmak için Madrid'e gitmeye cesaret ediyor. Birlikte oldukları sahneler filmin en iyileri arasında; ikisi de yeni fırsatların heyecanını ve gerçek dostluk hissini aktarmayı başarıyor."

Ötekileştirilmiş karakterler hakkında daha önce birçok film çekmiş ve bu filmlere öz ve varlık kazandırmış olan yönetmen, galadan sonra niyetinin "engellerle karşılaşılsa bile, başarı ve mutluluğun kişisel çabanın sonucu olabileceğini " göstermek olduğunu belirtti. Ayrıca "güçlü ve cesur kadınlardan" oluşan bir üçleme yapmayı planlamıştı, ancak sadece Elsa Pataki'nin başrol oynadığı DiDi Hollywood adlı bir film daha çekti . Luna da 2013 yılında kanserden hayatını kaybetti.

"Elimden gelenin en iyisini yapacağım"

Echegui için Juani'den vazgeçmek zordu. Bunu her röportajında ​​dile getirse de, onu film dünyasının ve birçok izleyicisinin merkezine yerleştiren bir rolden de sevgiyle bahsetti. Film, genç bir kızın hayallerinin peşinden gitmeye karar vermesiyle sona erdi. Arka planda, Hanna'nın "Como en un mar eterna" (Ebedi Bir Denizde Gibi ) şarkısı çalıyordu - film müziğinde La Mala Rodríguez, Facto Delafé ve Hanna, o yılların hip hop ve flamenko ikonlarından biriydi - ve erkek arkadaşına ve Tarragona mahallesine veda ediyordu. "Vane, hayat güllük gülistanlık değil. Bir şey arıyorum ve yemin ederim onu ​​elde edeceğim. Elimden gelenin en iyisini yapacağım. Oyuncu olacağım . Kız olmayı bırakacağım ama yine de Juani olacağım," diyor Katalan mahallelerindeki apartman yığınları o banliyö treninin penceresinden geçerken. Yıl 2006'ydı. Ve Verónica Echegui'nin sonsuza dek haklı çıkardığı mahalle kızları da bunlardı.